Ως πηγή έμπνευσης
καταφυγή σ’ ένα παρελθόν
και ύπαρξη του παρόντος
το τελευταίο σημερινό θαύμα.
Ναι, μην κρατάς την ανάσα σου
και ύπαρξη του παρόντος
το τελευταίο σημερινό θαύμα.
Ναι, μην κρατάς την ανάσα σου
σ’ εσένα μιλάω
σ’ εσένα που κοιτάς προσεχτικά.
Αισθάνομαι την πιεστική
ανάγκη να γράψω
το όραμά μας που συνεχώς μας καταδιώκει
και κρύβει μια ακατανόητη δύναμη
μια ακατανόητη έλξη.
το όραμά μας που συνεχώς μας καταδιώκει
και κρύβει μια ακατανόητη δύναμη
μια ακατανόητη έλξη.
Όχι δεν είναι μυθιστόρημα..
Μη γυρίζεις το χρόνο πίσω να θυμηθείς.
Είναι οι αναμνήσεις μας που θυμάμαι
πάντα με αγάπη και νοσταλγία.
Όλες οι στιγμές μας μέσα σ' ένα άσπρο χαρτί
σε λίγες νότες ζωντανής μουσικής.
Μέσα σε εικόνες..
Μη γυρίζεις το χρόνο πίσω να θυμηθείς.
Είναι οι αναμνήσεις μας που θυμάμαι
πάντα με αγάπη και νοσταλγία.
Όλες οι στιγμές μας μέσα σ' ένα άσπρο χαρτί
σε λίγες νότες ζωντανής μουσικής.
Μέσα σε εικόνες..
Δεν είναι μαγικό όλο αυτό;
Η ζωή μας παίζει πολλά παιχνίδια.
Κοίταξε το σημάδι που μας άφησε
δε θα σβήσει ποτέ.
Η ζωή μας παίζει πολλά παιχνίδια.
Κοίταξε το σημάδι που μας άφησε
δε θα σβήσει ποτέ.
Να ξέρεις είναι αναπόσπαστο
κομμάτι της καρδιάς μας
μία ρυτίδα στο πρόσωπο του έρωτά μας.
Χρώματα αναβιώνουν σε κάθε στιγμή μας που αγγίζω.
Όνειρα μου μιλούν, με καθοδηγούν, με παρασύρουν
στο σύγχρονο κόσμο.
μία ρυτίδα στο πρόσωπο του έρωτά μας.
Χρώματα αναβιώνουν σε κάθε στιγμή μας που αγγίζω.
Όνειρα μου μιλούν, με καθοδηγούν, με παρασύρουν
στο σύγχρονο κόσμο.
Για μία ιστορία ελπίδας
σε ανέφελους καθάριους ουρανούς
έχοντας μόνο μια φιλοδοξία να σε συναντήσω.
σε ανέφελους καθάριους ουρανούς
έχοντας μόνο μια φιλοδοξία να σε συναντήσω.
Αύριο είναι μια ξεχωριστή
αλλιώτικη μέρα
εμείς όμως ίσως δε αλλάξουμε ποτέ.
εμείς όμως ίσως δε αλλάξουμε ποτέ.
Το σημάδι όμως θα συνεχίσει
να μας στέλνει μηνύματα
με μια ξεχασμένη φωτογραφία
μέσα σε μια λέξη
να μας στέλνει μηνύματα
με μια ξεχασμένη φωτογραφία
μέσα σε μια λέξη
που δεν έχει τόση σημασία.
Μια βόλτα βραδινή στην
παραλία.
Στο δάκρυ που καίει στα χέρια που είναι κρύα.
Στη βροχή στον εφιάλτη, ίσως σε μια πεζογραφία.
Στο δάκρυ που καίει στα χέρια που είναι κρύα.
Στη βροχή στον εφιάλτη, ίσως σε μια πεζογραφία.
Αφηγηματική μου μορφή
στον κόσμο μέσα στον οποίο ζω
είσαι η κληρονομιά μου
στις διηγήσεις μου το ταξίδι μου.
στον κόσμο μέσα στον οποίο ζω
είσαι η κληρονομιά μου
στις διηγήσεις μου το ταξίδι μου.
Σε κάποια παλιά εποχή
η μοίρα μου, το ριζικό μου
τώρα έγινες όραμα γλυκό το όνειρό μου.
η μοίρα μου, το ριζικό μου
τώρα έγινες όραμα γλυκό το όνειρό μου.
Στο πρώτο μέρος της βραδιάς
άφησες το σημάδι
την πένα μου εσύ κρατάς της μοναξιάς μου χάδι.
την πένα μου εσύ κρατάς της μοναξιάς μου χάδι.
«Μείνε καλό μου όνειρο, πραγματική μου αλήθεια
μείνε να συνεχίσουμε, μου έγινες συνήθεια»
Πνοή καλοκαιριού
μείνε να συνεχίσουμε, μου έγινες συνήθεια»
Πνοή καλοκαιριού
Στο ξέσπασμα του έρωτα πριν
χαθεί το όνειρό μας
στο δρόμο της αγάπης γεννήθηκε ένα αστέρι.
Γλυκό μου όνειρο γυμνή μου αλήθεια
στο δρόμο της αγάπης γεννήθηκε ένα αστέρι.
Γλυκό μου όνειρο γυμνή μου αλήθεια
γιατί σ΄ αγαπώ.
Επικεφαλή μου στα σύννεφα με
μια τρελή καρδιά
πιστά σε ακολουθώ με το εισιτήριο της ψυχής
όταν ο ποιητής ονειρεύεται δεν κουράζεται
να ταξιδεύει.
πιστά σε ακολουθώ με το εισιτήριο της ψυχής
όταν ο ποιητής ονειρεύεται δεν κουράζεται
να ταξιδεύει.
Νοσταλγώ ένα βράδυ του
Αυγούστου την αγάπη μας
το καλοκαίρι μας που
κρύφτηκε σε μια ονειροπαγίδα.
Πλάι μου απόψε να κοιμηθείς ψυχή μου
που στάζεις μελάνι στην πένα.
Πλάι μου απόψε να κοιμηθείς ψυχή μου
που στάζεις μελάνι στην πένα.
Ωσότου τ' όνειρο ξυπνήσει αυτή
η ζωή θα ‘ναι δικιά μας.
Ακόμη ένας ερωτικός χορός ως τον έβδομο ουρανό
στα πρόθυρα της ευτυχίας έγινες το άγγιγμα
είσαι ουτοπία.
Ακόμη ένας ερωτικός χορός ως τον έβδομο ουρανό
στα πρόθυρα της ευτυχίας έγινες το άγγιγμα
είσαι ουτοπία.
Ευχή των άστρων μου σε
πόνεσα και σ' ερωτεύτηκα
σε μια πανσέληνο γράψαμε το
όνομά μας
το παγερό εκείνο βράδυ.
Σαν κόκκινο τριαντάφυλλο με
της επαφής το άγγιγμα
με τη θεωρία της αγάπης υπάρχεις και υπάρχω
με τη θεωρία της αγάπης υπάρχεις και υπάρχω
για σένα.
Ανήσυχες σκέψεις με ξυπνούν
μακριά σου
έρχομαι πλάι σου να 'μαι κοντά σου._
έρχομαι πλάι σου να 'μαι κοντά σου._
«Ο άνθρωπός μου, η μοναξιά
μου
είσαι η ανάσα μου και η χαρά μου»
είσαι η ανάσα μου και η χαρά μου»
Κάθε μέρα σ' αγαπώ πιο πολύ
κάθε βράδυ τρέμω μη σε χάσω.
Κάθε ώρα μπροστά μου σε κοιτώ
κάθε λεπτό ζητώ να σ' αγκαλιάσω.
κάθε βράδυ τρέμω μη σε χάσω.
Κάθε ώρα μπροστά μου σε κοιτώ
κάθε λεπτό ζητώ να σ' αγκαλιάσω.
Αν μπορώ πιο πολύ να σε
νοιάζομαι
ακόμη πιο πολύ κι απ' ότι φαντάζεσαι.
ακόμη πιο πολύ κι απ' ότι φαντάζεσαι.
Αν πολύ σ' έχω πληγώσει
πιο πολύ εσύ με αγαπάς.
Ποιό κοστίζει πιο πολύ;
Ποιό κοστίζει πιο πολύ;
Διαρκώς αναρωτιέμαι.
Γιατί σ' αγάπησα και τώρα
σ' αγαπώ
γιατί είπα όχι στον παλιό μου εαυτό.
γιατί είπα όχι στον παλιό μου εαυτό.
Έτσι ακριβώς και τώρα σου
μιλάω
και πιο πολύ σε αγαπάω.
Όπως την πρώτη μας στιγμή
Όπως την πρώτη μας στιγμή
στα όνειρα που κάναμε μαζί.
Με την ελπίδα που φωλιάζει
στην καρδιά
και κάθε πόνο μου τον διώχνεις μακριά.
και κάθε πόνο μου τον διώχνεις μακριά.
Την κάθε αρχή μαζί σου θα
τη ζήσω
στερνή πνοή μου εσένα θα ζητήσω.
Είσαι ο λόγος που αγαπώ
όταν πονάω ή γελώ.
στερνή πνοή μου εσένα θα ζητήσω.
Είσαι ο λόγος που αγαπώ
όταν πονάω ή γελώ.
Πιο πολύ
που σ' έχω συντροφιά μου
κάθε νύχτα στα όνειρά μου
στην αγκαλιά σου με κρατάς
που σ' έχω συντροφιά μου
κάθε νύχτα στα όνειρά μου
στην αγκαλιά σου με κρατάς
σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς.
Υπήρξαν στιγμές που δεν
ήθελα
κανείς να μου μιλήσει
βράδια αξημέρωτα χωρίς η ώρα να θέλει
να κυλήσει.
κανείς να μου μιλήσει
βράδια αξημέρωτα χωρίς η ώρα να θέλει
να κυλήσει.
Κάθε στιγμή και λεπτό πιο
πολύ σ' αγαπώ
τόσο βαθιά που μπορώ, αν μου το ζητήσεις
και χώρια σου να ζω.
τόσο βαθιά που μπορώ, αν μου το ζητήσεις
και χώρια σου να ζω.
Έγραψα τον πόνο μου κι
έγινε τραγούδι
πέρασαν εποχές δίχως ν' αγγίξω
ένα λουλούδι.
πέρασαν εποχές δίχως ν' αγγίξω
ένα λουλούδι.
Στα λόγια αυτά φώναζα τ'
όνομά σου
είμαι καρδιά μου σώμα και ψυχή δικιά σου.
Απ' όλα τα χαμόγελα εσύ πιο φωτεινό
για όλη τη ζωή μου πολύ
θα σ' αγαπώ._
είμαι καρδιά μου σώμα και ψυχή δικιά σου.
Απ' όλα τα χαμόγελα εσύ πιο φωτεινό
για όλη τη ζωή μου πολύ
θα σ' αγαπώ._
«Εσύ με ξέρεις
πιο πολύ απ' όλους στη ζωή μου
της καρδιάς μυστικά κρατάς
ψυχή μου»
πιο πολύ απ' όλους στη ζωή μου
της καρδιάς μυστικά κρατάς
ψυχή μου»
Στο σταυροδρόμι της
όποιος περάσει και διαβεί
είναι ανοιχτός ο δρόμος.
όποιος περάσει και διαβεί
είναι ανοιχτός ο δρόμος.
_Ξαφνικά προκύπτει ο έρωτας
Σε μία χώρα μυστική
όπου τα σύνορά της
πλέκουν με λεπτά νήματα
τη μοναξιά και τον έρωτα.
Την απόγνωση και τη χαρά
την ελπίδα με τη ζωή.
Όπως τα σύνορα της καρδιάς
σε μια εξερεύνηση της αγάπης.
όπου τα σύνορά της
πλέκουν με λεπτά νήματα
τη μοναξιά και τον έρωτα.
Την απόγνωση και τη χαρά
την ελπίδα με τη ζωή.
Όπως τα σύνορα της καρδιάς
σε μια εξερεύνηση της αγάπης.
Στ' όνομά της θυσιάζομαι
στα σύνορα του χρόνου περιμένω.
Στην αρχή της φαντασίας στέκομαι
στο θαύμα της ελπίδας ανασαίνω.
στα σύνορα του χρόνου περιμένω.
Στην αρχή της φαντασίας στέκομαι
στο θαύμα της ελπίδας ανασαίνω.
Δύο δρόμοι παράλληλοι
μεταξύ ουρανού και γης.
Μια μορφή αγάπης
πριν καν γεννηθούν
μεταξύ ουρανού και γης.
Μια μορφή αγάπης
πριν καν γεννηθούν
φτηνά συναισθήματα.
Ότι πιο όμορφο αγγίζει την
καρδιά.
Στα σύνορα της γης
στα όρια της μοναξιάς.
Σε μια λεπτή γραμμή
της φαντασίας με τη λογική.
Στα σύνορα της γης
στα όρια της μοναξιάς.
Σε μια λεπτή γραμμή
της φαντασίας με τη λογική.
Για την αγάπη όσα κι αν
δίνεις
πάντα θα είναι λίγα
όπως μια λέξη μια στροφή
σ' ένα του πόνου ποίημα.
πάντα θα είναι λίγα
όπως μια λέξη μια στροφή
σ' ένα του πόνου ποίημα.
Η δυναμική της σχέση
είναι σχέση ερωτική.
Σαν μία μεγάλη γιορτή
στο περιβόλι της αγάπης.
Στη μελωδία της μουσικής.
είναι σχέση ερωτική.
Σαν μία μεγάλη γιορτή
στο περιβόλι της αγάπης.
Στη μελωδία της μουσικής.
Η δύναμη της είναι
μια προσφορά ζωής.
μια προσφορά ζωής.
Βρίσκει πάντα τον τρόπο
και δε γνωρίζει σύνορα
σε αγγίγματα ψυχής.
και δε γνωρίζει σύνορα
σε αγγίγματα ψυχής.
Αποσυνθέτει σύνορα κορμιού
καρδιάς και αυταπάτης
αόρατες και ορατές γραμμές
νοητοί μαγνήτες της αγάπης.
καρδιάς και αυταπάτης
αόρατες και ορατές γραμμές
νοητοί μαγνήτες της αγάπης.
Με άλλα λόγια στέλνω άξονες
στο δρόμο για να βρείς
στο δρόμο για να βρείς
από άδικες χαμένες σκέψεις
μια μέρα σαν χαθείς.
«Μ’ άφησες και πέρασα απόψε
πάλι
κάτι μέσα σου να γράψω»
Αν με οδηγεί το πάθος
ποιά λογική να ημερεύσω;
Κι αν χαμένο θησαυρό
γυρεύω στη ζωή μου
η βροχή δε σβήνει
τα χνάρια σου.
ποιά λογική να ημερεύσω;
Κι αν χαμένο θησαυρό
γυρεύω στη ζωή μου
η βροχή δε σβήνει
τα χνάρια σου.
Την τρομερή τη δύναμη
του μοιραίου πάθους.
Ευημερία ερωτική
κι ας είναι απλά από λάθος.
του μοιραίου πάθους.
Ευημερία ερωτική
κι ας είναι απλά από λάθος.
Άσε τη βροχή να πέφτει
ως τα χαράματα να βρέξει.
Από τις στάλες της
ν' ακούω τον παλμό σου
ως τα χαράματα να βρέξει.
Από τις στάλες της
ν' ακούω τον παλμό σου
τον ήχο το δικό σου.
Σκορπούν χρυσή βροχή
τα δάκρυά μου.
Σ' ένα ποτάμι γρήγορο
στιγμές που θέλω και δε σ' έχω
τα δάκρυά μου.
Σ' ένα ποτάμι γρήγορο
στιγμές που θέλω και δε σ' έχω
εδώ κοντά μου.
Λησμόνησες κι απόψε
η ώρα πέρασε
μαζί με τη βροχή
βυθίστηκες στα πέλαγα
του νου μου.
η ώρα πέρασε
μαζί με τη βροχή
βυθίστηκες στα πέλαγα
του νου μου.
Ψάχνω να βρω τη μέρα
που σ' αγάπησα με πάθος
στο πλάι σου για να ‘ρθω.
Μια ρομαντική νότα
στου φθινοπώρου
τη μελαγχολία.
Έτσι απλά μονάχα
ο λόγος για να υπάρχω.
που σ' αγάπησα με πάθος
στο πλάι σου για να ‘ρθω.
Μια ρομαντική νότα
στου φθινοπώρου
τη μελαγχολία.
Έτσι απλά μονάχα
ο λόγος για να υπάρχω.
Με το φιλί της άνοιξης
στης ζωής την ξαστεριά.
Το πάθος του καλοκαιριού
με αμαρτίες και λάθη.
Στην αγριάδα του χειμώνα
στης ζωής την ξαστεριά.
Το πάθος του καλοκαιριού
με αμαρτίες και λάθη.
Στην αγριάδα του χειμώνα
σαν θα ξυπνήσουν πάθη.
Εν μέσω παραλογισμών
στα πάθη της βροχής
γητέματα μικρές χαρές
γεμίσματα ψυχής.
στα πάθη της βροχής
γητέματα μικρές χαρές
γεμίσματα ψυχής.
Φαντασία ερωτική
καλπάζεις κι έξω βρέχει
ελπίζω να μην έχει σβήσει
κι η σκέψη σου να έρθει.
καλπάζεις κι έξω βρέχει
ελπίζω να μην έχει σβήσει
κι η σκέψη σου να έρθει.
Πριν η αυγή γυρίσει
έστω κι αν η βροχή ξεχάσει
και αργήσει.
έστω κι αν η βροχή ξεχάσει
και αργήσει.
