"Σελ. 61-69"

Μυστική αγάπη

Ποιά λόγια πρέπει
να σου πω το ίδιο θέλω κι εγώ να σ' αγγίξω
ίδια μου φαίνονται όλα φτωχά κλείνω τα μάτια έρχομαι δειλά
με αγάπης πράξεις να σου δείξω.

Πόσο γλυκό να είναι
το φιλί θέλω τα χείλη μου να μιλήσουν
σε κοιτώ και λιώνουν τρυφερά καίγονται στη δική σου ομορφιά
φίλησέ με να στο αποδείξουν.

Σαν ήλιος λάμπεις
φωτεινός με τυφλώνεις στο πέρασμά σου
το χάδι σου έχω ανάγκη το ζεστό τύλιξέ με σ’ αγαπώ
στείλε μου τ’ άγγιγμά σου.

Μα πριν χαθείς
αστέρι μου δείχνεις για να σ’ ακολουθήσω
γίνεσαι φεγγάρι στον ουρανό, δρόμους ανοίγεις να μη χαθώ
με τη ματιά με κλέβεις πριν περπατήσω.

Κοιμήσου στα χέρια μου
τρυφερά και ησύχασε μη φοβάσαι
τον πόνο ξέχασε πάρ’ τη χαρά γαλήνεψε στη δική μου αγκαλιά
και μη μου λυπάσαι.

Ως το ξημέρωμα
σύννεφα στρώνεις, ημέρας φως μου απλώνεις
μου λες κοντά σου θα 'μαι πάντοτε αν το ζητάς
θα ‘μαι γλυκό πιοτό σαν μ' ανταμώνεις.

Τα χέρια μου
είναι αδειανά δεν έχω πια τίποτα να δώσω
μέσα μου έχω αγάπης ζεστασιά με αρώματα γλυκά
σου δίνω αυτά να στο ανταποδώσω._



Αναγέννηση

Για τα δικά σου μόνο μάτια κάθε μου σκέψη ταξιδεύει
πέρα μακριά απ' το χρόνο σ' άλλη διάσταση
σε γυρεύει.

Έχει για σένα ξεκινήσει κι όλα τ' αφήνει δεν περιμένει
καρδιά μου όμορφη αγάπη μέρα χωρίς εσένα
μην ξανάρθει.

Τρέχει πάλι με αγωνία ψάχνει εσένα να βρει στα γνωστά
να σ' ανταμώσει να 'ρθει κοντά στα δυο σου χείλη
στην αγκαλιά.

Σου 'δειξε τους πόθους της με λόγια νότες και τραγούδια
νόμιζε ότι έχασε τα χρόνια της νιάτα γεννήθηκαν
καινούργια.

Όνειρα γλυκά της ξύπνησες της άνθισες όλη την πλάση
χαμόγελα ζεστά τη στόλισες αστέρια της έδωσες
να πιάσει.

Φοβάται χώρια σου να σταθεί μόνη της κλαίει στο σκοτάδι
δώσε της λίγη ουράνια χαρά δώσε της γλυκό
αγάπης δάκρυ.

Χάραξες το δρόμο μη χαθεί, έδωσες ελπίδες νόημα για να ζει
στέναξε με τρόμο μη σε χάσει αγκαλιά της άνοιξες
να πλαγιάσει.

Μεσ’ απ' τα όνειρα για χρόνια έψαχνε με δίχως χρώμα
την αναγέννησή της πάλι ζήταγε αυτό που βρήκε
μ’ εσένα τώρα.

Έκανες τα μάτια της με δάκρυα της ευτυχίας να γεμίζουν
από αγάπη κι έρωτα για σένα θες
μόνο να την πλημμυρίζουν.

Διώχνεις καθετί από μπροστά μου εσένα θέλω να κοιτάω
η ώρα τους δείχτες σταματά η καρδιά μου
φωνάζει σ’ αγαπάω. 

Μόνο εσύ κατάφερες με υπομονή να τη γαληνέψεις
δίχτυ στην καρδιά της έπλεξες
με τις μοναδικές σου λέξεις.

Με πήρες κι έφυγες μια μέρα πίσω δε θέλω να γυρίσω
στο πλάι σου είναι η καρδιά μου εκείνη θέλω
ν' ακολουθήσω.

Αν ο χρόνος πίσω με καλεί ζητώντας μου να επιστρέψω
όνειρα δίνω χαμένα απ' τη ζωή την ελευθερία της
να κλέψω.

Γιατί ξέρω ότι χώρια σου δε θ' αντέξω.


_Σα να διάλεξα είσαι ο θάνατος είσαι η ζωή μου. 
«Είσαι το τέλος μου είσαι η αρχή μου»




Αόρατο νήμα

Πάντα
ένα δρόμο ακολουθώ
το βιβλίο σου όταν ξεφυλλίζω
φαίνεται πως πάλι περπατώ
τα φτερά μου όμως ανοίγω.

Με τη
ματιά μου σε γυρεύω
η σκέψη τρέχει να σε βρει
την πλάση χαμηλά χαζεύω
ψηλά ανεβαίνω, έρχομαι εκεί.

Με χέρια
αδύναμα που τρέμουν
την αγκαλιά σου αναζητώ
τα δάκρυά μου σύννεφα μαζεύουν
τον πόνο μου ν' απαλλαγώ.

Πέρα
πιο μακριά απ' το χρόνο
έφτασα με μια αόρατη κλωστή
μα σε φιλήσω ήθελα μόνο
να 'ρθω σαν σκέψη σου ζεστή.

Όλα εδώ
δείχνουν να σε ξέρουν
κοιτάνε μα είναι τόσο σιωπηλά
μου δίνουν σημάδια κι ας μένουν
ακίνητα στο σύμπαν λαμπερά.
 
Σαν κουβάρι
γερό με ξετυλίγεις
αναμνήσεις και πόθους πετώ
κρυμμένα μου όνειρα ανοίγεις
να σου τα δώσω όταν σε βρω.

Για σένα
μόνο έμεινα εδώ πάνω
της καρδιά σου χτύπους ν' αγγίξω
κι αν χρειαστεί στο μέλλον φτάνω
την ψυχή σου ν' ακουμπήσω.

Πολλές
οι σελίδες του δεν τελειώνουν
κι άλλα μυστικά σου πολλά μαθαίνω
τάγματα αγγέλων ύμνους ψέλνουν
για σε ποιητή μου που ανασαίνουν.

Έλα να
λάμψει της ζωής το φως
να κλέψει από εσένα όλη η πλάση
άσε με εδώ κοντά σου να κατοικώ
κόψε τ' αόρατα δεσμά μου
κι ο κόσμος ας με χάσει._


 «Σαν κύμα του καλοκαιριού
θέλω να σε χαϊδεύω
με τη λαλιά και το σφυγμό
να σε παιδεύω»



Της καρδιάς η μουσική

Το ταξίδι μου απόψε θα το συνεχίσω
πάλι όταν γυρίσω στη γη σαν πατώ.
Ευθύς τα φτερά μου μαζεύω και κλείνω
πριν στις σκέψεις μου θελήσω
να χαθώ.

Ρίξε μια σκάλα πάνω απ' το φεγγάρι
εδώ να κατέβεις για να έρθεις κοντά.
Κρατάς εκεί την καρδιά μου, μακάρι
κλέψε με μόνο να χαρείς
μια βραδιά.

Άρχισα απ' την αρχή μαζί σου πάλι
τι περίεργο παιχνίδι που είναι η ζωή.
Γλυκιά μου έγινες της ημέρας η χάρη
με νύχτες όμορφες ντύνεις
την αυγή.

Χάνομαι αγάπη μου σαν είμαι μακριά
στο πλάι σου θέλω μονάχα να μένω.
Σε νιώθω στα λόγια σου τα γλυκά
εκεί μονάχα γεννιέμαι και
ανασαίνω.

Με της αγάπης φτερά κοντά θα γυρνάω
σου μιλώ με την καρδιά σαν περπατώ.
Μαζί σου όταν είμαι ψυχή μου τραγουδώ
για σένα λόγια αγάπης
κι έρωτα ξυπνώ.
Ζέστανες τον πόνο μου γλύκανες το δάκρυ
πλάσμα του ονείρου μου απόψε ήθελα να 'ρθεις.
Να ψιθυρίζεις τρυφερά που είναι η αγάπη;
Ομορφιά του κόσμου μου
να χαμογελάσεις.

Της καρδιάς τη μουσική δίνω μη σε χάσω
άνοιξε να πλαγιάσω μέσα στην αγκαλιά σου.
Φίλα με αγάπη μου πνοή να σου μοιράσω
γέμισέ με αρώματα σαν με κάνεις
δικιά σου.

Το πιο μεγάλο σ' αγαπώ εσένα να χαρίσω
ψυχή μου κι άγγιγμα ζεστό του παραδείσου.
Καυτές γουλιές του έρωτα πάρε με να μεθύσω
τη στιγμή που αναζητώ ένα να γίνω
μαζί σου.

Βλέμμα των ματιών σου δώσε πριν τα κλείσεις
κοιμήσου τώρα μάτια μου απαλά θα σε κρατώ.
Αστέρια από πολύ ψηλά σου έφερα να φωτίζεις
αγάπη μου όλη νύχτα θα 'μαι εδώ
να σε κοιτώ._


«Μες στον άνεμο θα σε κλείσω
βόλτες του μυαλού να σε γυρίσω.
Έπειτα θα σε ζωγραφίσω
να σε αποθανατίσω»


Η γεύση του έρωτα

Καρδιά μου θα προλάβουμε μη χτυπάς πολύ
ήρθε και για μας η εποχή του έρωτα
πάμε πριν να φύγει μακριά.

Θα σου στολίσει λουλούδια τα μαλλιά
θα βρω και την άνοιξη που περίμενες
τόσα χρόνια.

Τ' αρώματα της αγάπης που μου ζητάς
τη γεύση του να πάρεις εσύ να
με χορτάσεις.

Της ακοής σου τη γωνιά να στη γεμίσει λόγια
της καρδιάς σου η αφή να ζεσταθεί
με χάδια.

Γαλήνεψε θα πλημμυρίσεις απ’ το φως του
και η όρασή σου θα λάμψει με εικόνες
χαράς κι ευτυχίας.

Ανθέ της βροχής μη δακρύζεις άλλο φτάνει
στέκει το αστέρι μας ψηλά στον ουρανό
σ’ όλα εσύ δίνεις τον παλμό.

Κοιμήσου τώρα γλυκιά μου καρδιά
ετοίμασα βωμό να πέσεις
να πλαγιάσεις.

Σ’ εμένα παραδώσου και μη λυπάσαι
για σένα γίνομαι θυσία
να το θυμάσαι.

Μέσ’ απ’ τα όνειρά μου πάλι ζήσε
ωσότου σου χτίσω άλλα
καινούργια.

Στην άσπρη σελίδα ακολούθησέ με
στου έρωτα τη γιορτή
πλάι μου να ‘σαι.

Φλόγα μου στον πάγο θα ταξιδέψουμε
κι όσο εσύ θα ζεις θα ζω κι εγώ
αληθινά.

Βγάλε με καρδιά μου απ' το πουθενά
στην πιο γλυκιά την ξενιτιά
να πάω μαζί σου.

Απ' τα κομμάτια της ζωή μου κόβω
να σου δώσω.
Το βλέμμα των ματιών μου κλέβω
να σου χαρίσω.

Τον έρωτα των ονείρων μου για σένα
θ' αγγίξω.
Μη φοβηθείς μονάχη ποτέ
δε θα σε αφήσω._

_Το ταξίδι αρχίζει.

«Το καράβι των ονείρων μας
έχει σαλπάρει για μακριά
κι εμείς οι μοναδικοί του επιβάτες»